Balletjes in lockdown

Huidhonger. Wat heeft de lockdown mij een huidhonger gebracht.  Een diep verlangen dat een domina mijn huid weer sensueel of pijnlijker zou aanraken.  Zoals mijn vrienden weten heb ik geen vaste partner. Ik ben dus afhankelijk van party’s en andere gelegenheden.

Dus sprong ik een  gat in de lucht toen het duo Rutte/deJong  (ik heb verder  niets met die mannen)  aankondigden dat de laatste van de contactbeoefenaren, de sekswerkers weer aan de slag mochten. 

Snel heb ik een afspraak gemaakt met twee bevriende pro-dommes, mrs Manja en mrs Nina.

Bij de ontvangst werd ik – zoals  verwacht  – onmiddellijk om mijn plaats gezet. Ik mocht de laarzen van beide dames kussen. Waarbij geaccentueerd werd dat mijn plaats aan hun voeten is.

Daarna werd ik spreidstand vastgezet. Van ieder van de dames kreeg ik een paar trappen in mijn kruis. De dames weten dat ik dat erg vernederend en vooral  pijnlijk vind. Als ik in dergelijke positie de dame in de ogen moet kijken terwijl ze zich klaar maakt voor de trap voel ik me bang worden. Het is wel een ultimo BDSM-gevoel  waarmee ik me mijn positie besef.

Vervolgens gingen de dames liefdevoller te werk. Met een veren plumeau werd mijn lijf sensueel gestreeld. Ik genoot. De huidhonger was over. Daarna een paar wasknijpers op mijn tepels die er met een klein zweepje weer vanaf geslagen werden. Auw!  

Ik had  niet  gedacht aan het gemene speelgoed van de dames.  Ze haalden een ball-stretcher te voorschijn. Of beter een ball-stretscher gecombineerd met een stalen humbler en een ball-crusher. Voor wie de humbler niet kent: een soort schandblok. Alleen kleiner en niet om je hoofd in vast te zetten, maar een blok (in dit geval van metaal) waarin je ballen worden vastgezet. Om te zorgen dat ik me nergens mee kon bemoeien werden mijn polsboeien aan beide einden van het blok vastgeklonken. Nadat mijn ballen door het blok waren getrokken ging er een ijzeren ring om heen die nauw werd aangedraaid. Die ring zat met twee moeren vast aan het blok.  Door de schroeven te draaien konden de dames nu mijn ballen naar beneden trekken totdat het pijn genoeg voor mij was. Maar dat was nog niet alles. Nu werd en een crusher aan vast gedraaid waarin mijn ballen geplet werden. Ze liepen donkerpaars aan. Terwijl de dames bezig waren begon ik over mijn hele lijf te trillen van angst en opwinding. Ik wist dat ik dit niet lang vol ging houden. Ik kermde. Voor de dames was dit feest. Tijd voor een fotomoment.  De dames wilden hun werkje wel vastgelegd hebben. Gelukkig hoefde ik niet herkenbaar op de foto. Stel je voor dat die ooit op het wereldwijde net terecht komen. Een van de dames droeg behalve haar overknee hoge laarzen strakke leren hotpants. Daarmee ging ze in face-sitting boven op mij zitten. Mijn gezicht dus verborgen voor een foto.   

De dames giechelden de lockdown is wel over, maar niet voor jouw balletjes!!! Haha! Ik smeekte  om genade.  Ik trok het niet meer.  Ik werd losgemaakt. Om “af te koelen” werd ik nog een poosje in een hok achter kippengaas gezet. Wat heb ik ervan ge noten dat de echte lockdown over is. Een nieuwe fase van genieten van BDSM breekt aan!  Ik bof met deze twee vriendinnen!

slaafaap